De vergeldingsmaatregel zelfstandige naamwoorden (ook wel bekend als het wraaknomen zelfstandige naamwoord) is een grammaticale regel in de Nederlandse taal die van toepassing is wanneer er sprake is van een zelfstandig naamwoord dat aangeeft dat een actie of gebeurtenis plaatsvindt als vergelding of wraak.
Deze regel houdt in dat het zelfstandig naamwoord dat de actie of gebeurtenis aanduidt, wordt voorafgegaan door het voorvoegsel “ver-“. Dit voorvoegsel geeft aan dat de handeling of gebeurtenis het resultaat is van een vergelding of wraakactie.
Een bekend voorbeeld van de vergeldingsmaatregel zelfstandige naamwoorden is het zelfstandig naamwoord “straf” dat verandert in “vergelding” wanneer het wordt gebruikt om aan te geven dat een straf wordt opgelegd als vergelding voor een bepaalde daad.
Deze regel is van toepassing op een breed scala aan zelfstandige naamwoorden en kan worden gebruikt om verschillende situaties en gebeurtenissen te beschrijven waarbij vergelding of wraak een rol speelt.
Het gebruik van de vergeldingsmaatregel zelfstandige naamwoorden voegt een extra dimensie toe aan de Nederlandse taal en stelt sprekers in staat om op een nauwkeurige en krachtige manier te communiceren over acties en gebeurtenissen die verband houden met vergelding en wraak. Het is een interessante grammaticale regel die de rijkdom en diversiteit van de Nederlandse taal benadrukt.